Degeneratieve Myelopathie
Wat is Degeneratieve Myelopathie?
Degeneratieve Myelopathie (DM) is een progressieve neurologische aandoening die het ruggenmerg (om speciefieker te zijn: de beschermlaag, myeline, waarin de zenuwen liggen) aantast bij honden, waaronder de Saarlooswolfhond. De aandoening wordt veroorzaakt door de degeneratie van de zenuwcellen in het ruggenmerg, wat leidt tot problemen met lopen en uiteindelijk verlamming.
De symptomen van DM beginnen meestal met een verlies van coördinatie in de achterpoten, wat kan worden verward met artritis of heupdysplasie. De ziekte begint dus in de zogeheten achterhand, die steeds slapper wordt. De hond begint wat te waggelen en met een achterpoot te slepen, later met beide achterpoten. Dit proces kan een paar maanden tot anderhalf jaar duren. De hond heeft geen pijn. Door het slepen met de achterpoten slijten de teennagels snel. Hierdoor kunnen vervelende infecties ontstaan. Om dit tegen te gaan kunnen de poten worden getapet en moet een goede voethygiëne in acht worden genomen. In een later stadium kan de hond niet meer zelfstandig lopen en wordt incontinent. Weer later worden ook vitale organen aangetast. De dood is dan niet ver meer weg.
Er is momenteel geen behandeling voor DM, maar er zijn wel behandelingsmogelijkheden om de progressie van de ziekte te vertragen en de levenskwaliteit van getroffen honden te verbeteren. Fysiotherapie en oefeningen kunnen helpen om de spiermassa en kracht te behouden, en kunnen honden ook helpen zich aan te passen aan hun mobiliteitsbeperkingen.
Het is belangrijk voor eigenaren van Saarlooswolfhonden om zich bewust te zijn van de tekenen en symptomen van DM, en om hun honden te laten beoordelen door een dierenarts als ze de aandoening vermoeden. Een vroege diagnose en behandeling kunnen de voortgang van de ziekte vertragen en de levenskwaliteit van de getroffen honden verbeteren.
In juli 2008 is aan de Universiteit van Missouri in de Verenigde Staten het gemuteerde SOD1-gen gevonden. Een jaar later, in augustus 2009, traceerde het Van Haeringen Laboratorium dit gen in het DNA van een Saarlooswolfhond die de symptomen had van DM. Saarlooswolfhonden kunnen nu dus getest worden op het gen. Het is dus belangrijk op te merken dat DM een erfelijke aandoening is, en het is aanbevolen om de honden te laten testen voor het fokken. Verantwoorde fokpraktijken (zowel teef als reu eigenaar) kunnen de incidentie van DM bij Saarlooswolfhonden helpen verminderen. Bij een genetische test op DM wordt een klein DNA-monster geanalyseerd, meestal verkregen via een bloed- of speekselmonster. De test zoekt naar de aanwezigheid van een specifieke genetische mutatie die in verband wordt gebracht met de aandoening. De resultaten van de test geven aan of een hond het risico loopt DM te ontwikkelen, drager is van de mutatie of vrij is van de mutatie.
Een hond die risico loopt op het ontwikkelen van DM heeft twee kopieën van de genetische mutatie geërfd, één van elke ouder. Een hond die drager is, heeft één kopie van de mutatie geërfd van één ouder. Een hond die vrij is van de genetische mutatie zal geen DM ontwikkelen en de mutatie niet doorgeven aan zijn nakomelingen.
Door genetische tests te gebruiken om honden te identificeren die drager zijn van de genetische mutatie voor DM, kunnen fokkers weloverwogen beslissingen over het fokken nemen. Door het vermijden van het fokken met risicohonden en dragers, kunnen fokkers de incidentie van DM in toekomstige generaties Saarlooswolfhonden verminderen.
Het is belangrijk op te merken dat een genetische test geen diagnose van de aandoening is, maar alleen het risico op de ontwikkeling ervan aangeeft. Regelmatige veterinaire controles en monitoring van klinische symptomen blijven belangrijk om te bevestigen of een hond aan DM lijdt.
Hoe gaat zo’n gentest?
Heel simpel. Fokkers en eigenaren hoeven tegenwoordig niet meer naar de dierenarts om bloed van hun honden af te laten nemen. Met een swab (een soort wattenstaafje) moet wat wangslijm van de hond worden afgenomen. De swab aanvragen en opsturen naar het laboratorium zoals EMBARK, Laboklin of VHLGenetics.
Samengevat is Degeneratieve Myelopathie (DM) een progressieve neurologische aandoening die het ruggenmerg van Saarlooswolfhonden aantast. Het leidt tot problemen met lopen en uiteindelijk tot verlamming. Een vroege diagnose en behandeling kunnen de progressie van de ziekte vertragen en de levenskwaliteit van de getroffen honden verbeteren. Genetische tests voor Degeneratieve Myelopathie (DM) bij Saarlooswolfhonden zijn beschikbaar om honden te identificeren die drager zijn van de genetische mutatie die verantwoordelijk is voor de aandoening. De test zoekt naar de aanwezigheid van een specifieke genetische mutatie die in verband wordt gebracht met de aandoening. Door het gebruik van genetische tests kunnen fokkers weloverwogen beslissingen nemen over het fokken en de incidentie van DM in toekomstige generaties Saarlooswolfhonden verminderen.