Het verhaal van Damiano:

Dit verhaal begint hetzelfde als bij Phelicia alleen was het nooit de planning dat Damiano bij ons zou (blijven) wonen. Als pup zijnde was Damiano een heerlijke vent alleen een reu houden tussen de teefjes zou gewoon niet handig zijn dus vanaf dat Lana drachtig was hadden we al de keuze gemaakt om een teefje te houden. Damiano was met de geboorte al dwars. Bij de geboorte van pups word over het algemeen eerst de kop of de kont geboren maar Damiano kwam er overdwars uit, eerst zijn rug en meteen erachteraan de rest van zijn lichaam, hij werd als 9e pup geboren. Damiano was in het nest een rustig een lief pupje (zijn naam betekend kalm/ tam) maar toen de pups voor het eerst ook vaster voedsel te eten kregen was het Damiano die met zijn buik door de hele bak melkpap heen schoof. Kop en lichaam vol met pap en zo ging het naderhand nog veel vaker. Hij wist wel hoe hij snel en veel kon eten, zo gebeurde het ook dat hij de grootste pup was die bij ons vertrok naar zijn nieuwe huis. Op kerstavond werd Damiano door zijn nieuwe baasjes opgehaald. Hij werd vol liefde opgenomen in zijn nieuwe gezin en hij kreeg dan ook de aandacht die hij verdiende. Bij zijn nieuwe baasjes kreeg Damiano de naam Wolf en deze naam deed hij ook eer aan! Na een mooie periode bij zijn baasjes gebeurde er helaas in de privé situatie bij zijn baasjes iets waardoor de zorg voor hem steeds lastiger werd, om deze reden hebben ze toen contact met ons opgenomen om te kijken wat de beste oplossing zou zijn. In overleg hebben we toen besloten dat hij tijdelijk naar ons zou komen hij was toen 5 maanden oud. We zijn Damiano op gaan halen en meteen werd hij hier in de roedel geaccepteerd, de eerste nacht wilde hij niet graag in een eigen bench dus mocht hij bij de andere honden slapen dat ging meteen goed. Als snel voelde het aan als een echt roedel, ook met Bobbie en Bella klikte het meteen. Bella en Damiano zijn echte vrienden. De dagen werden weken en de weken werden maanden, nog steeds was niet helemaal bekend of Damiano terug zou gaan maar ondertussen waren wij, de kinderen en de andere honden al heel veel van hem gaan houden. Ook was Damiano ondertussen van ons gaan houden, ik (stephanie) kan nog niet de kamer uit of hij mist me al. Overal waar ik ga is Damiano. Het is een heerlijke, grote en ook een beetje een lompe vent maar hij is zo leuk! Hij knuffelt ontzettend graag maar ook spelen met de andere honden en de kinderen vindt hij helemaal geweldig. Toen kwam het hoge woord helaas kon Damiano niet meer terug naar zijn baasjes omdat dit voor hem gewoon het beste zou zijn. Voor ons was het al snel duidelijk na het verlossende woord, Damiano zal bij ons blijven en hij heeft bij ons zijn for-ever home gevonden, ons dwarse manneke is in ons hart gaan zitten en zal hier voor altijd blijven! Het is vreemd hoe dingen kunnen lopen, het is nooit de bedoeling geweest om er (nu al) nog een hond bij te nemen maar we hebben genoeg liefde over om aan hem te geven! Wolf heet ondertussen ook weer Damiano omdat wij het leuk vinden dat hij zijn stamboomnaam draagt en hij nog jong genoeg was om hem weer aan deze naam te laten wennen. Ook heeft deze knappe vent het al voor elkaar om bij ons op de slaapkamer te slapen, dit omdat hij hele erge verlatingsangst heeft. Verder doet hij het super en word het al een hele grote, knappe vent. 

Wij zijn de trotse baasjes van Damiano!!